Sene 1972. Kardeşlerim Cengiz (Hasan Timuçin) ve Mustafa Behsat Üvez. Bu fotoğrafın çekildiği anda biri on diğeri on üç yaşındaydı. Zeka ve yetenekleri yarışan, çevrelerine daima pozitif enerji veren, eğlenmeyi ve eğlendirmeyi bilirdi kardeşlerim. Bu fotoğrafı çekerken; yıllar sonra onları özlemle anacağım hiç aklıma gelmemişti. İçimde o anı yaşamanın mutluluğu ve kardeş sevgisinin derinliği mevcuttu. Hikayesi neşe dolu ve gelecek vaat eden bu fotoğraf; gerçekten de öyle olup Cengiz'i başarıya odaklanan azmi ile güzel bir noktaya getirip istediği hayata kavuşturmuş iken bir süre sonra her şey tersine dönmeye başladı ve hayatının en zor anlarını üst üste yaşadı ve aramızdan çok erken ayrıldı. Behsat'ı ise hayallerine kavuşturup, dünyaca sevilen iyi bir müzisyen yapıp, ardından geçirdiği akciğer kanseri sebebiyle Hollanda'da ani ölümü ile yaraladı bizleri.
Neşe ile çekilen hüzünlü son getiren bu fotoğrafın yeri ben de bambaşka. Saygı ve sevgiyle onları anarken bir fotoğraf hikayesi ile sizlerleyim.
Yaşadığınız anları ölümsüzleştirmeniz dileğiyle.
İHSAN ÜVEZ
Yorumlar
Yorum Gönder