Kelimelerin gözü kör. Cümlede sallanarak yürüyorlar. Okunmayan kelimeler
kendilerini değersiz hissediyor. Kelimeler yangın. Kelimeler isyanda. Kelimeler
terk edilmiş. Kelimeler cümle oluşturmamak adına saçmalıyor. Nokta var sonunda.
Noktadan kaçan kelimeler, bitişlerden hoşlanmıyorlar.
Acı çekiyor yarım kalan cümle. Tamamlanmayınca o cümle olmuyor. Bu dünyadan silinmekten korkuyor. İnsanların cümle kurmadan yaşadıklarını hayal ediyor. Kabusa dönüşüyor hayaller. Bir adam beliriyor. Hiç konuşmuyor adam. Adama kızıyor cümle. Neslimi tüketecek bu adam diyor. İnsanlar konuşmazsa eğer bu dünya nasıl olurdu diye sorguluyor. Cümle bile hayatı sorguluyor. Adam susuyor. Adam susmayı tercih etmiş. Adam belki de ölmüş... Adam nerede? Cümle onu seçemiyor, karanlıkta bir gölgesi bile kalmamış. Cümle kabustan ayılıyor. Hayalleri de kalmamış. Kelimeler gülüyor, onların da psikolojisi bozulmuş. Dünya nasıl bir hal almış? Kişiliğe bürünen kelimeler ve cümle, kişiden kaçan kişiler... Özneler tekil olmuş. Ben var sen var. Biz yok olmuş. Biz hiç olmamış. Bizden bir şey olmazmış. Bizden bir şey olmaz derken bile fark etmemiş miydi adam, bizi biz yaptığını? Bundan emin olacak kadarlık biz yaratmış olmalıydı.
Kucağımda okşuyorum kelimeleri. Cümle adamın ayaklarına dolanmış... Karar vermişim. Anlatmaya...
Her şeyi en başından anlatmaya. Zamanı yoklamadan, anlatacak bir şey kalmayana
kadar ayrılmasak omuz hizasından. Bazen yorulsam, su içsem. Bazen dinlemekten
uykun gelse, iki parmağını koysan dudaklarımın üstüne. O an kalbim konuşmaya
başlasa... Ağzım dursa kalbim durmasa! Öpsem seni iki parmağından. Hissetsem o
iki parmağın yaşanmışlıklarını. Nerelere dokunduğunu, nerelere çarptığını,
neler yazdığını, ne kadar ısınıp ne kadar soğuduğunu...
Anlatsam sana yaşanmışlıklar bitince, bendeki seni. Geriye sadece
seni anlatmak için kurulu cümleler kalsa, sabaha doğru. Seninle açsa güneş...
Seni anlatırken terden sırılsıklam olsam. Soyunsam önünde, ebedi senin olsam.
Terimi kuruturken öpsen sırtımdan. Sırtım sana eğilse, bel çukurum kölen
olsa...
Olmazdı ama değil mi? Sen cümleleri kötü etkileyen adamsın. Olmayan gölgen ile karanlıkta yok olup gideceksin. Gömleğinin düğmeleri sökük adam! Açıkta kalan sol göğüs kafesini kapatacak bir iplik aradığında kelimelerimle bilmediğin yerlerde olacağım.
YEŞİM TEKE
Yorumlar
Yorum Gönder