Ucunda yem olmayan olta gibidir; karşılıksız sevmek.
Uçurumlar gibi yüksek ve derindir; sonsuz aşkın çılgınlığı.
Ufuk çizgisinde bile gün boyu gördüğüm sensin.
Uğruna ölümü göze almak az gelir, ölümden öte şeylere de değen için.
Uğramıştım öylesine geçerken, dünyam değişti seni görünce.
Ulu çınarların gölgesi yaprağına borçlu serinliğini. Yaprağım benim.
Unutulmak çok acı; kimse unutulmak istemez de, herkes unutmaya uğraşır.
Usta oldum sanmıştım hayatta, yaş kemale erince. Baktım hala çocuğum ben, o hayatıma girince.
Uşaklık etmeye meyli olan, kıç yalamaktan kurtulmaz.
Utanmayı bilmeyen, kendinden habersiz biçaredir.
Utanıp sıkılmaya gerek yok. Varsa yüreğin " seviyorum ulan!" diyeceksin.
Upuzun geceler, yalnızlıkla geçendir. Sevdiğin yanındaysa geceler dakikadan az.
Uyanıp yanında gördüğünde bile özlüyorsan; gerçekten seviyorsun onu.
Uygun olması gerekmiyor ki; ne sosyal statünün, ne yaşın. Aşk bu....
Uzayıp giden yollar, seni bana getirmeyecekse neye yarar?
Uzun bir yolun sonunda görmek ışığı, muhteşem bir duygu.
İHSAN ÜVEZ
Yorumlar
Yorum Gönder