Sabır dilemiştim kendime, cahile haksızlığa karşı. Yetmedi, dayanamadım sövdüm ben de.
Saçının teline kurban olurum dedim de; sevdam yüzünden saç kalmadı başımda.
Sadık bir köle gibi sevmiyorum seni, sahibin de değilim. İkimiz biriz sevdiğim.
Sakın bir söz söyleme, aşkıma laf edeceksen kırarım kalbini.
Salıncakta iki kişi biri erkek biri dişi. Mutlular, bu da kaderin işi.
Sensizlik; galaksilerin, gezegenlerin, gök taşlarının olmadığı uzay gibi.
Sefaletten sefahata seninle geçti dünyam.
Silinmez sanırdım devam eden dertlerimi. Aşkı tanıdım dünü unuttum.
Sizin derdiniz, benim imkansızımsa; yoksunuz hayatımda.
Simsiyah günlerimin fedakar ışığısın, dünüm, bugünüm, yarınımsın.
Sınırsız düşlerim oldu, sen dünyama girince.
Sır kalmasın aramızda, her zerremiz bir olsun.
Son olmayı becermek, sonuna kadar var olmak gerek birinin yaşamında.
Sorma hiçbir şeyi "sen kimi sevdin ben kimim ?" diye. Geçmişim, geleceğim, kalbim sana hediye.
Söz söylemek sanat değil.
Sussun dünya, sussun geçmiş gelecek; biliyorum, aşkım sonsuza dek sürecek.
Sunmak isterdim en güzel çiçekleri, yetmezdi aşkımı anlatmaya.
Ben de tüm ömrümü verdim sana.
Sürsün günler, aylar, yıllar boyu bu sarhoşluk. Sevdan yoksa yaşanmaz bu boşluk.
Süzülen damlalar yanakları yıkıyor, ben en melankolik halimle seni özlüyorum..
İHSAN ÜVEZ
Yorumlar
Yorum Gönder