“Nereden niçin mi geldim ?
Bilmem..
Bilmeden bir şey de diyemem,
Ya siz?
Geldim, bir yer açtılar oturdum;
Zaten girip çıkanlar vardı ben geldiğimde
…”
(Behçet Necatigil)
Oyun bu işte !...
Beklenmez bir konuk gibi katılırsın oyuna…
Ve kuytuların sessizliğinde saklanarak
geçirip çocukluğunu,görünmez olursun, kimi zaman mutlu olursun… Babanın kemerini
takıp beline yuvarlanıp gidersin bu tozlu çanak içinde…Belki de yaşamın büyük
tuzaklarına hazırlanman içindir bu saklambaç oyunu… Çünkü gizlenmeni emrediyor
hayat ; kendinden,toplumdan ve haramilerden…
Yoksa insanın değerini değersizleştiren bu
garip evrende,her kazananın kaybettiği bir tarihsizlik duygusuna iman edip,
insanın değersizliğini değerlendirenlerden mi olmak istersin?
Vurun beni örneğin,öldürün!..
yani kurtulun benden,
yoksa çok ölürsünüz…”
diye şiirler okuyordu Hasan Hüseyin..
Tekrarlıyorlardı hep bir ağızdan…
Sen
karanlıkta kaldın dostum ; ama söyle; yaşam orada değil mi?
Işığı anlatmak için karanlıkla savaşmak gerekmez
mi?
Yoksa “Sen yanmazsan ,ben yanmazsam
nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa!..”
***********************
SİYAH PALET
Yorumlar
Yorum Gönder