Nasıl ellerim nasıl okşasın o pamuk tenini? Sendeki o sevgi olmasa.
Nalıncı keseri gibiyim bu günlerde. Hep kendime yontuyorum yaşamı.
Nedeni yok bunun. Madem geldik dünyaya yaşayalım, sevelim, sevilelim.
Nerede bulabiliriz mutluluğu? Bu karanlık dünyada mı?Yoksa yüreğimizin derinliklerinde mi?
Nilüfer çiçeği gibi, köksüz yaşıyordum senden önce. Öyle sar ki sen de kök salayım.
Nohut tanesi kadar değiliz koca evrende. Bu kavgalar bu bencillik niye?
Normal olmadım hiçbir zaman.Ya başlarken bitirdim hayatı ya da hayat biterken başladım yaşamaya.
Neferi olmuşum hakkını arayan, zulme direnen canların, kara sevdaların.
Namın yürüsün dedim kendime. Koyverdim kalbimi. Kim ne derse desin. Senin için bir "O " bir sen önemlisin.
İHSAN ÜVEZ
Yorumlar
Yorum Gönder