Lafın gelişiydi "seni seviyorum " demek. Bir anlam yüklemiyordum sevmeden önce.
Lal olsun dilim, görmesin gözlerim, duymasın kulaklarım sevgiden uzak kalırsa.
Lalezar içindeyim amma gönlüm gül kokusunu özler.
Lakırtı çok, herkes bir şey söylüyor. Kimse "gerçek şudur" diyemiyor.
Lambasız oda gibiydi kalbim.
Mum ışığı da yetmiyordu ışıtmaya. İyi ki geldin dünyama içim aydınlandı.
Lanet yağdırmayın. Negatiftir. Olumsuzluk getirir. Gülümseyin yaşam güzelleşsin.
Leblebi tozu gibisin bazen. Nasıl bir tadın olduğunu anlayamıyorum.
Lehim değil ki aşkım, sıcakta erisin. Oksijen kaynağı ile bağlıyım sana.
Leş kargaları üşüşür ölüme, pay kapmak için.
Lif lif oldu yüreğim hasretinden. Sevgilim neredesin?
Lince uğramış gibi hissediyorum; insanlar sevgimizi anlamayınca.
Loğusa yatağındaki anne gibi; yeni doğan aşkı besleyip, büyütmeye uğraşıyorum.
Lokum gibiydi dudakların, çıkan her söz tatlanıyordu sanki.
Lüzumsuz geliyor artık, sensiz yaşamak.
İHSAN ÜVEZ
Yorumlar
Yorum Gönder