HAFIZA KAYBI

 Nasıldı bilmem içerisi, fakat pek sakin değildim. Ölmeye karar verdim içerideyken. Tam zamanı dediğim anda ölmek yerine gözlerimi bu dünyaya açtım. Belki de kendini öldürmek denilen şey tam olarak buydu. Ne yani şimdi  nefes beni hayatta mı tutacaktı? Kafa karışıklığı içerisinde doğmak bir bebeğin hayatını zorlaştırıyordu. 

Sevmemiştim buraları. Ağladığım için herkes bana öfkeli bakıyordu. Ne yapsaydım, çok mu meraklıydım ben hayatınızda yer etmeyi? Zevk çığlıkları atarken beni mi düşündünüz yani? Ben Allahtan o kısmı hatırlamıyorum. Yoksa bir gün anne olmayı hiç istemeyebilirdim. Beni bunlar daha ben ilk kulağımı çıkardığımda ahmak yerine koydular. Hayal meyal hatırlıyorum o hiç duymak istemeyeceğim sözleri. Ben bu çocuğu istemiyorum diyordu adam. Sanırım bir kızı varmış adamın.  Görmediğim kızın öfkesinden kadının karnını tüm gücümle yumrukladım. 

Ayaklarımın üstüne basana kadar da avaz avaz bağırmayı hiç kesmedim. Beni çok hafife aldılar ancak ben konuşulan her şeyin farkındaydım. Kadının bir çocuğu daha varmış. Alıp gitmişler uzaklara. Belki de onun acısını benimle unutur dedim. Bu ilk yanılgım olmuştu hayatımda.

İlk beş on yıl kırık tabaklar, çarpılan kapılar, anlamını bilmediğim küfürler, yabancılar ve arada bir oyun parkı gördüm. Bir adam vardı göbekli ve gözlüklü. Neden bilmem ama o adamı pek sevdim. Çikolata yemekte özgürdüm o varken. 

Sonra zurnanın zırt dediği yere geldim. Hani şu bahsi geçen kız vardı ya, hah işte o peydahlandı ortaya. Onu hiç mi hiç sevmedim. Kötü kalpli olduğunu anlamam için büyümeme gerek yoktu. Kadın ve adamın kavga konusu oldu yıllarca. Üstelik bana hep canavarmışım gibi bakıyordu. Yıllar sonra gerçekten anladım ki "evet adamın bir kızı vardı zaten, bana gerek yoktu" . 

O kucağa alındı, ben olanlara alındım. Saçlarımı aynada tararken hep kendim okşadım. Fakat insan kendi saçını okşarken şefkat duygusunu hissedemiyormuş. Çok defa kadının karnına geri dönmek istedim. Sonra vazgeçtim. Kadının karnı, kadının bana olan yakınlığı kadar soğuktu. Acaba ben büyüdüğümde sevmediğim bir adamdan çocuk yapsam onu aynı böyle iter miydim kendimden? İşte erkeklerle ilgili ilk yanlış tecrübemi küçük bir çocukken yaptım. Belki de hayatımın kopma noktası tam olarak burada başladı. Gerisini hatırlamıyorum. Daha doğrusu ilerisini. Ben hafızamı çocukken kaybettim. Tek bildiğim buraya kadar olan kısım. Ani bir travma ve güm beynim delik deşik. Tabi birde kendime geldikten sonrası var. Onları da anlatırım bir gün. Şimdilik binmem gereken bir araba var. 

YEŞİM TEKE